χερσογενής

-ές, ΝΜ

αυτός που γεννήθηκε, που εμφανίστηκε στη χέρσο, στη στεριά ή προέρχεται από τη χέρσο («ποντογενῆ, χερσογενῆ», Κ Μανασσ.)

νεοελλ.

φρ. «χερσογενή ιζήματα»

γεωλ. αποθέσεις τού θαλάσσιου πυθμένα, που είναι προϊόντα διάβρωσης τών ηπείρων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χέρσος + -γενής (< γένος < γίγνομαι), πρβλ. θαλασσο-γενής, μονογενής].